Davne 1975., 26. septembra, “The Rocky Horror Picture Show” je premijerno prikazan u Vestvudu, Kalifornija. U filmu glume mladi Meat Loaf, Tim Kari i Suzan Sarandon, međutim film nije prvobitno dobro prošao kod publike, ali je kasnije postao kultni klasik. Tokom projekcija, publika je uzvraćala povike na film i donosila tost, toalet papir i druge predmete kako bi unapredila doživljaj gledanja.
Film, koji je napisao tada mladi glumac Ričard O’Brajen, a režirao Džim Šarman, predstavlja kemp verziju jeftinih naučnofantastičnih i horor filmova iz njegove mladosti. U njemu ima malo elemenata iz Frankenštajna i mnogo seksa i rokenrola. Kari igra lika po imenu Frenk N. Furter, “slatkog transvestita iz transseksualne Transilvanije”, koji je ujedno i lud naučnik koji stvara mišićavog monstruma u svom podrumu. Frenk je domaćin Godišnjeg transilvanijskog kongresa u svom dvorcu, ispred mladencima Bredu (Beri Bostvik) i Dženet (Suzan Sarandon) pukne guma na kolima – i tada počinje zabava.
Meat Loaf je već bio veteran u “Rocky Horror-u” zajedno sa većinom glumačke ekipe, pošto je igrao u originalnoj londonskoj pozorišnoj predstavi kao suparnik Frenku kao Dr Everet Skot, i dostavljač Edi. Za film, ponovio je svoju ulogu Edija, uzburkavajući stvari u dvorcu sa pesmom “Hot Patootie – Bless My Soul” i izazivajući ljubomoru Frenka. Druge nezaboravne pesme uključuju “Dammit Jannet”, “Sweet Transvestite” i “Touch me”. Tvorac Rocky Horror-a, O’Brajan, takođe predvodi glumačku ekipu u plesnom izvođenju “Time Warp”, kao grbavi kućepazitelj Rif Raf.
Kako je u u kasnijim godina filmski kritičar Rodžer Ebert govorio, film su “ignorisali gotovo svi, uključujući i buduće fanatike koji će na kraju brojati stotine puta koliko su ga puta gledali”. Frenk N. Furter nalazi svoju publiku na ponoćnim projekcijama, gde fanovi započinju ritual interakcije sa filmom. Projekcije za Noć veštica privlače fanatike obučene u rekreacije upadljivih kostima: poderane mrežaste čarape, šljokice i koža su obavezni. Kostimografkinja Su Blejn ne preuzima zaslugu za pokret panka, ali njen kamp vizija izmučenog seksepila bila je prepoznatljiva u žanru koji je u tim godinama postajao sve popularniji. “Rocky Horror Picture Show” je definitivno bio veliki deo tog uzleta”, rekla je.
The Rocky Horror Picture Show nastavlja svoju ograničenu distribuciju u sledećem veku, postajući najduže prikazivani film u istoriji, i često je praćen “senkom” glumaca koji oponašaju radnju na velikom platnu… ili kako bi to ikonične odvojene crvene usne nazvale, “noćnom, dvostrukom filmskom predstavom”.
